Ik ga spreken op een internationaal congres (#emtacl10)

In april 2010 mag ik een praatje houden op een internationaal congres van bibliotheektechnici. De emtacl10 is het congres voor EMerging Technologies in ACademic Libraries en wordt gehouden in Trondheim, Noorwegen.

Mijn bijdrage zal gaan over de recente toepassing die ik hier heb ontwikkeld om lijsten uit EndNote via XML uit te voeren naar onze website. Deze toepassing is nog volop in ontwikkeling, maar ik hoop in april meer resultaten te kunnen laten zien.

De zin en onzin van enquetes

We kegen op het werk een enquête met als doel 'dat wij als medewerker met plezier ons werk kunnen doen en ons volop kunnen ontwikkelen'.

Het werkplezier zou veel groter zijn als ze ons niet met dit soort onzinvragen lastig vallen en daar 20 minuten voor nodig hebben.

In hoeverre bent u het eens met de volgende stellingen?

• Ik streef de belangen van anderen (zoals collega’s, mijn leidinggevende, patiënten) na in mijn werk
• Ik ben meer gericht op het behalen van succes dan op het voorkomen van falen
• Ik denk er vaak over na hoe ik mislukkingen kan voorkomen
• Ik vind het geweldig om mijn ideeën te zien veranderen in werkelijkheid
• Als ik ergens in geloof, zorg ik dat het gebeurt
• Ik ben altijd op zoek naar manieren om dingen beter te doen

Spits betere nieuwsbegrip dan NOS journaal

Vandaag lees je in elke krant en nieuws site het bericht dat 50% van de baby's honderd jaar zal worden. Alleen begrijpt niet elke bron dat nieuws even goed.

De site van het NOS journaal meldt:

'De meeste baby’s die vandaag de dag in de ontwikkelde landen geboren worden, zullen zeker honderd jaar oud worden.'

Dat klopt natuurlijk niet, want dan zou de levensverwachting nu 100 moeten zijn. Levensverwachting is namelijk de gemiddelde resterende levensduur voor een bepaalde groep.

Spitsnieuws snap beter wat de wetenschappers bedoelen:

'De levensverwachting gaat de komende decennia drastisch omhoog. Meer dan de helft van iedereen die geboren wordt in de eenentwintigste eeuw, bereikt een leeftijd van honderd jaar of ouder. Dit geldt niet voor mensen in derdewereldlanden.'

Schijnheilige vertoning bij VN optreden #Ahmadinejad

Nederland stapt verontwaardigd op wanneer president Ahmadinejad van Iran zich kritisch uitlaat over Israël. Maar waarom?

De EU delegaties hadden afgesproken op te stappen wanneer Ahmadinejad de Holocaust weer zou ontkennen. Dat heeft hij niet gedaan. Daarom zijn ze dus niet opgestapt. Hij heeft wel gezegd dat de staat Israël niet zo netjes bezig is naar de Palestijnen. Dat is hem niet verboden, en bovendien heeft hij, moet ik toegeven, daarin een redelijk punt. Israël is geen fijn land voor zijn buren, en ook niet voor zijn inwoners zo leert ons de kwestie rond de jeugdvriendin van mijn vrouw de beschreven staat in het boek: Israël op een doordeweekse dag.

Hij heeft ook beweerd dat hij eerlijk gekozen is in een democratisch land. Daarmee ben ik het niet eens. De Nederlandse regering daarentegen is het daarmee wel eens, want er zijn geen sancties opgelegd aan Iran na de blamage van de verkiezingen en het regime wordt gewoon geaccepteerd.

Als je als delegatie wegloopt omdat je niet tegen terechte kritiek op een bondgenoot kunt ben je volgens mij verkeerd bezig. Als je het niet eens bent met zijn democratische verkiezing moet je eerder aan de bel trekken en sancties opleggen. Hier heeft het Iraanse volk niets aan.

Lees hier de volledige tekst van de toespraak van Ahmadinejad in het Engels, en beoordeel zelf of wat hij zegt wel zo fout is.

Eigen publicaties in PubMed zoeken veel te lastig

Door het ontbreken van een goede auteursindex is het zoeken naar eigen publicaties in PubMed veel lastiger dan in andere databases.

Een klant wilde de publicaties van haar afdeling zoeken. Ze zocht op de namen van wetenschappelijk medewerkers en author affiliatie erasmus. Ze vond bijna niets. Logisch, want MedLine bevat alleen de affiliaties van de eerste auteur.

Zoeken via Scopus maakt het veel gemakkelijker. Scopus dekt alle tijdschriften in Medline. Dat scopus niet zo ver terug gaat als PubMed is in dit geval niet relevant, omdat het over de publicaties van het afgelopen jaar gaat.

In Scopus kun je zoeken op auteur met de affiliatie van de betreffende auteur. De medewerker kan alle wetenschappers van haar afdeling in scopus opzoeken, hun author-ID noteren en deze combineren tot een zoekactie. Scopus exporteert zelfs de PubMed ID's. Helaas staan die alleen in de notes vermeld dus zijn die niet goed in EndNote in te lezen.

Wat EndNote voor ons zou kunnen doen is om het mogelijk te maken delen van velden te gebruiken. Ik zou de informatie achter pubmedid: in de notes bijvoorbeeld willen importeren in het veld accession number.

fixreplies sometimes is a helpfull solution

@laikas and I (@wichor) had a discussion on twitter with @pfanderson. She was sending messages containing all names of tweeps she included in a slide share. But because she started with the phrase 'included in...' everyone following her recieved all of these messages in their timeline.

Because of the #fixreplies changes twitter made some months ago you no longer see tweets that start with an @ sign, unless you also follow that person. However in your own replies section you still see all tweets you where are mentioned.

So tweeting

included @a @b @c @d in this and that slideshare

shows up in a,b,c and d's replies section but also sends this message to all people that follow you and presents it in their timeline.

Instead when tweeting

@a @b @c @d included in this and that slideshare

sends a message to the @replies section of a,b,c and d, but will only show up in the public timeline of the people that follow you and follow a. Much less annoying to your followers if you have to tweet multiple tweets to include all references.

So sometime #fixreplies is not that bad.

Netvibes improvement proposals

Netvibes could easily earn money if they changed for institutions.

We at Erasmus MC Rotterdam are building various public pages for different departments. To do this we have to maintain an and e-mailaddress and login for each of these pages. Way too complicated, and it could be much more easy. We are surely willing to pay netvibes of they were able to implement someting like this.

I'd like to be able to have a tab that's shared institution wide. Departments have their own tabs and people can add personal tabs to those they gather. These tabs show up combined in one page. Tabs are maintained by different persons, fr instance te organisation wide tab by the library, and the departmental journals by that department. The personal tab can be maintained by the enduser.

If it were possible to have these option we'd be happy to pay netvibes for it. It's much more easy and user friendly then what were able to do now, and come to think of it, it should not be that hard for them to create something like this.

Coverage of journals: date or volume format

We were reviewing the link resolver by Serial Solutions. What struck me was that they only described coverage of subscriptions in terms of date format.

To my fellow librarians: how do you describe the coverage of journals in your system. In date (start and end year) or volume and issue format.

In my opinion to describe your coverage best you should use six repeated fields.

1. Start year
2. End year
3. Start volume
4. Start issue
5. End Volume
6. End Issue

These should be repeated to account for missing years or volumes.

Session trick for ISI widget

I made a widget for the ISI Web Of Knowledge search page. But when I tried to perform a search the next day I got a message ISI needed a session ID first.

So I came up with a little trick. Everytime someone opens a page with my ISI widget in it (this one for instance) a tiony window is opened barely visible for the visitor in the ultimate lower right of the screen. It opens the page that ISI asks directs you to, to get a session. Within a few seconds it closes again. The session ID is stored in a cookie (by ISI) and the search box is ready for action.

Sadly this only worked in IE. In Firefox you need to click the link. So the code I made up was this one: (if you want to reuse it omit the '--!')

<--!SCRIPT language="JavaScript1.2">
function popuponclick()
{
my_window = window.open("http://isiknowledge.com/?DestApp=WOS","mywindow","status=1,width=10,height=10,left=10000,top=10000");
setTimeout('window.focus()',2500)
}

function closepopup()
{
setTimeout('my_window.close()',2500);
}

function msieversion()
{
if (navigator.userAgent.indexOf("Firefox") > 0 )
document.write("Let Op! In FireFox moet u eerst een <--!a href='javascript:popuponclick();closepopup()'>sessie<--!/a> starten.")
}
<--!/SCRIPT>

<--!body onload="popuponclick();closepopup();">

NTvG: Hoe moet het niet!

Op de website van het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde is wel heel veel aan te merken. Ik heb er twee keer een middag aan gezeten en ik kwam tot onderstaande lijst. Mochten jullie aanvullingen hebben graag, we gaan binnenkort met ze om tafel zitten.

1. De bladerfunctie d.m.v. zoeken op nummer en jaargang is nogal ongebruikelijk, en werkt niet goed.
   
   1. De link naar de inhoudsopgave zou prominenter getoond moeten worden. Nu is hij erg moeilijk vindbaar. Het zou prominent onder de menuknop NTvG moeten worden getoond.
      
   2. Het veld jaargang in zoeken in het archief is niet de juiste benaming, er wordt hier jaartal bedoeld. In de resultaten wordt bijvoorbeeld gesproken van jaargang 153, maar wanneer daarop wordt gezocht verschijnt een foutmelding.
      
   3. Het is onduidelijk vanaf welk jaar kan worden gezocht. Beter zou zijn te spreken van ‘bladeren in archief 1986-2009’. Of nog beter, archief vanaf 1986, dan hoeft de tekst niet te worden gewijzigd wanneer het 2010 wordt.
      
   4. Omdat het NTvG gebruik maakt van weeknummers bestaan issuenummers soms uit twee getallen, bijvoorbeeld 1/2, 2009. Daarop kun je in het archief echter niet zoeken omdat het nummerveld is beperkt tot twee karakters. Zoeken op nummer 1 jaargang 2009 geeft een ander resultaat dan zoeken op 2 uit 2009.
      
   5. Het menu met de laatste nummers en zoeken in het archief zou tijdens het bekijken van een artikel zichtbaar moeten blijven.
      
   6. Het laatst verschenen nummer staat niet in de lijst met laatste nummers. Het is alleen bereikbaar via de moeilijk vindbare link aan de rechterkant van de pagina.
   
   
2. Een artikel kan door middel van de zoekfunctie niet in het archief gevonden worden wanneer het wordt geciteerd zoals het tijdschrift dat zelf aangeeft..
   
   1. Boven een gevonden artikel op de website en in druk staat: Citeer dit artikel als: Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:B312. Dit is echter niet de manier waarop een artikel geciteerd zou moeten worden. Dan zou daar bijvoorbeeld moeten staan ‘Verschoor L, Verschoor AH (2009). Ziek door blootstelling aan toxische stoffen op het werk. Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde, 2009 153 ([nummer]) p. [paginering]. Het nummer van het tijdschrift is op deze pagina echter niet te vinden, evenals de paginering. B312 schijnt een intern volgnummer te zijn voor artikelen. Met de gegeven citatie is het bedoelde artikel niet in het papieren tijdschrift te vinden, maar er kan ook niet op worden gezocht in de digitale versie. Tot 2008 werd gebruik gemaakt van paginering. Daarmee was een artikel eenvoudig te vinden.
      
   2. Uitgebreid zoeken op kengetallen werkt niet, bestaande artikelen uit mei 2009 worden niet gevonden. Waar de betreffende A, B of C nummers zouden moeten worden ingevuld is ook onduidelijk.
   
   
3. De artikelen op de website zijn niet toegankelijk via OpenURL. OpenURL kan door zgn. link resolvers worden gebruikt om vanuit een zoekresultaat in een bestand een link te creëren naar de full text van een gevonden artikel. Bijvoorbeeld in een vorm: www.[uitgever].com/[issn]/[volume]/[aflevering]/[startpagina]. Hierdoor zijn ook vanuit PubMed geen links naar de full text aanwezig.
   
4. Het is onmogelijk gevonden referenties te exporteren naar een lokaal bestand bijvoorbeeld voor opname in Referentie Software zoals EndNote of Reference Manager. Ook kan een resultaatlijst of inhoudsopgave niet goed worden uitgeprint.
   
5. Er worden momenteel 6 verschillende RSS feeds aangeboden met artikelen uit het NTvG. De klant die de volledige inhoudsopgave in RSS wil inzien zal zich op al deze feeds moeten abonneren of ze kunstmatig moeten samenvoegen. Creëer een feed met daarin de hele inhoud van het tijdschrift.
   
6. Wanneer ik klik onder E-mailalerts op ‘Mijn inschrijvingen beheren’ zie ik een beheerpagina nieuwsbrieven voor een andere medewerker binnen de organisatie. Wij zijn blijkbaar op IP-adres herkend en worden op een hoop gegooid. Er staat bij aanmelden ‘uw e-mailadres wordt niet openbaar gemaakt’. Dat gaat dus niet op. Uitloggen werkt niet en ik kan zonder een oud wachtwoord in te voeren dit e-mailadres wijzigen in dat van mijzelf met mijn eigen nieuwe wachtwoord. Nu staat ook bij mijn collega inschrijvingen voor w.bramer@erasmusmc.nl.
   

Een eerder genoemde opmerking met betrekking tot de URL van de meest recente inhoudsopgave is intussen opgelost en hoeft niet verder in behandeling te worden genomen. Deze oplossing heeft echter wel voor een nieuw probleem gezorgd, dat staat beschreven in punt 1.f.

Publicaties gemakkelijker (relatief dan) op website

Een klant van de bibliotheek kwam met een vraag of we hem konden helpen publicaties gemakkelijker op onze website te plaatsen. Ik bedacht meteen een mogelijkheid. Die had echter nogal wat voeten in de aarde voor een en andere gerealiseerd is. De handleiding bedraagt meer dan 20 stappen:

In het kort gaat het erom de literatuurlijst in hubmed in te voeren, daar de PubMed ID's te verzamelen, daarmee naar PubMed te gaan een RSS te genereren en die in het CMS in te lezen.

Dit vereist echter nogal wat werk:

1. Referentielijst plakken in word
2. Zorgen dat elke referentie op een nieuwe regel staat
3. Er een genummerde lijst van maken
4. Als laatste een valse verwijzing opnemen in de juiste opmaak (bijvoorbeeld 'Gew AS, Rgf HB. Her kjhidfsdjh. Sadl. 2009; 1986(234)). Dit is nodig om te zorgen dat de tussenpagina waarin de PubMed ID's worden getoond niet wordt overgeslagen
5. De referentielijst kopiëren naar www.hubmed.org/citation.htm en op submit klikken.
6. Controleren of de lijst goed is verdeeld en zo niet corrigeren
7. Controleren of de gevraagde artikelen zijn gevonden en zo niet de gegevens handmatig knippen en plakken
8. Zijn er dan nog referenties niet gevonden in PubMed moeten de PubMed ID's nog handmatig worden opgezocht en in kladblok opgeslagen
9. De volgende pagina kopiëren naar kladblok en de tekst 'Aready found' verwijderen
10. De lijst met PubMed ID's kopiëren naar het detail veld van PubMed.
11. (mogelijk moet daarvoor eerst nog een andere zoekactie worden uitgevoerd, anders is het detail veld niet zichtbaar)
12. Een RSS feed creeëren met aantal items gelimit op 100
13. (als je in een pagina meer dan 100 items wilt opnemen moet je twee files maken en die handmatig samenvoegen)
14. Het RSS bestand opslaan op je PC.
    
    het meest ingewikkelde gedeelte komt dan voor rekening van ons CMS Morello.
    
15. Een nieuw content item aanmaken van het type taxonomy en upload daarin het XML document
16. Dit item in een browser bekijken, en de interne servernaam vervangen door www.erasmusmc.nl en de url kopiëren
17. De code voor het XSLT document die je van de bibliotheek hebt gekregen kopiëren en in een kladblok bestand plakken
18. Een nieuw item aan van het type XSLT(nl) aanmaken en daar het zojuist aangemaakte XSLT bestand uploaden, en hetzelfde doen voor XSLT(en)
19. Een nieuw item aan van het type XML aanmaken en verwijzen naar de URL van het taxonomy item
20. De XSLT(nl) en XSLT(en) items aan het XML item koppelen en publiceren

We hebben gemeend dit toch maar iets te moeten vereenvoudigen door de eerste keer bij de klant zelf de bestanden klaar te zetten en het een keer voor te doen. Het blijft ingewikkeld, maar het is nog steeds minder tijdrovend dan alle publicaties handmatig in PubMed opzoeken en de lijst handmatig sorteren op alfabet en de pagina samenstellen met de juiste links (die in ons systeem niet zomaar in de tekst mogen worden geplaatst maar natuurlijk in een database worden opgeslagen).

De wonderbaarlijke wereld van het archief

Ik kreeg een reactie op mijn website www.stationsweb.nl:

Voor de renovatie van het stationsgebouw in xxx zijn wij op zoek naar de oorspronkelijke kleurnummers van het houtwerk van de goten, de kozijnen en de boeien. Heeft u wellicht een mogelijke informatiebron waaruit dit te halen valt? De NS heeft wonderbaarlijk genoeg geen informatie hierover.

Het betreffende station is gebouwd in de jaren 80 van de 19e eeuw. Laten we even voorbijgaan aan de vraag of er toen überhaupt kleurnummer bestonden, wat ik betwijfel. De kans dat een organisatie zulk soort details 135 jaar na dato nog kan reproduceren lijkt mij erg klein. Dat iemand dat niet snapt vind ik wonderbaarlijk.

h-index berekenen, dat kan makkelijker

Ik bedenk me een fout te maken bij het bepalen van een h-index bij ISI Web-of-Science. Wellicht doen jullie ook, we komen mogelijk te laag uit. WoS kan ons allicht helpen door het wat eenvoudiger te maken.

Hoe gaan we normaal te werk? Als een auteur bij ons komt voor zijn h-index doen we een vrij ruwe zoekactie op Web of Knowledge. Vervolgens schonen we de gevonden lijst met artikelen op door artikelen die niet door de betreffende auteur geschreven zijn te verwijderen. Op deze manier mis je geen artikelen waarin de voorletters van de auteur niet goed zijn opgenomen.

Het verwijderen bij Web of Knowledge gaat echter nogal lastig. Dit kan per pagina van 10 resultaten. Wanneer je op de eerste pagina 3 artikelen hebt verwijderd komen daar weer 3 nieuwe voor in de plaats, die je ook weer moet beoordelen. We beginnen daarom achteraan te werken, bij het artikel dat het rangnummer van de h-index draagt. Hier maken we de fout. Door een artikel uit de lijst te verwijderen neemt de h-index niet altijd af. Als het aantal artikelen dat overblijft gelijk is aan het aantal citaties van artikel h+1 blijft de h-index gelijk. Een artikel dat nog niet is beoordeeld wordt dan (mogelijk onterecht) meegenomen in de lijst.

Wat we moeten doen is de nieuwe lijst controleren door ook de artikelen die een aantal referenties hebben dat tussen de huidige h-index en de eerst berekende h-index ligt te beoordelen.

Web of Science zou veel voor ons kunnen doen door het controleren en verwijderen van de artikelen eenvoudiger te maken door:

1. Het resultaatscherm kan pagina's tonen met meer dan 10 items. Wanneer er Bijvoorbeeld 100 artikelen op een pagina kunnen staan kan in de meeste gevallen de h-index op een pagina worden bepaald.
2. Het vinkje voor een artikel om het te verwijderen wordt onthouden, ook wanneer de bezoeker naar een volgende pagina gaat, en wanneer uiteindelijk op 'go' wordt geklikt worden alle aangevinkte artikelen verwijderd. Liefst wordt de h-index herberekend bij ieder aangevinkt artikel, maar dat kost waarschijnlijk te veel server capaciteit.

Ander opvallende zaken bij het verwijderen:

Bovenaan de pagina staat een tekst die uitlegt hoe het werkt. Waarom die tekst alleen bovenaan staat is mij een raadsel, na het langslopen van de artikelen ben je onder aan de lijst beland. Je vind onderaan de resultaatlijst een knop [go] met exact dezelfde lay-out als de knop die je moet gebruiken, maar die herlaadt alleen maar de huidige pagina zonder de aanpassingen te verwerken.

De verklarende tekst luidt:
Use the checkboxes to remove individual items from this Citation Report or restrict to items processed between [1988] and [2009] [go].

Waar moet je klikken om individuele artikelen te verwijderen zonder de items op datum te beperken? Na bestudering van de resultaten blijkt dat de jaartallen die worden getoond standaard alle resultaten omvatten, maar dat is niet duidelijk.

Web-of-Science dat kan makkelijker. Ik zal ze eens dringend vragen of ze ons kunnen helpen.

google square of wolfram alpha

Eind mei wolfram alpha ging live. Vandaag antwoordt google met google square. Een vergelijking.

Een indrukwekkende demonstratie van wolfram alpha was al een tijd op internet te zien. De verwachtingen waren hooggespannen. Een eerste test valt toch een beetje tegen. Eigenlijk kun je niet echt spreken van een zoekmachine als wel van een informatiebase. De gegevens zijn door mensen ingevoerd, zonder dat duidelijk is wie er achter zit en zonder dat referenties worden gegeven waar de betreffende informatie is gevonden. Jammer is ook dat er heel weinig links in de antwoordpagina's zitten. Je ziet items waarover op wofram alpha vast meer te vinden is, maar kunt er niet op klikken, het enige dat dan gebeurt is dat je de tekst kunt kopiëren.

Deze week kwam google met het antwoord op wolfram alpha: google squared. In google squared worden gegevens van meerdere gelijkvormige zoekresultaten gegroepeerd en gestructureerd in een tabel weergegeven. Google squared geeft per onderdeel aan waar de gegevens vandaan zijn gehaald. Dat levert soms vreemde resultaten op. Zo heeft Amsterdam een populatie van '78.74 years' en Rotterdam '41526 sq km'. Je hebt de mogelijkheid deze gegevens te verbeteren, maar op dit moment werkt de login functie niet.

Ik ben eigenlijk wel erg benieuwd naar de verbeterfunctie. Deze integreert namelijk op die manier ook een andere zoekmachine: Wikia Search. Het nadeel is dat die zoekmachine totaal afhankelijk is van het antwoord dat mensen geven op de vragen die je stelt. Google combineert dat juist met de gegevens die ze zelf hebben gevonden. Je krijgt in squared wel de mogelijkheid te zoeken naar andere antwoorden, maar niet de mogelijkheid een nieuwe bronvermelding aan te maken voor je antwoord. Als ze vervolgens nog de mogelijkheid bieden de resultaattabel te sorteren op verschillende kolommen heeft voor mij google squared voorlopig gewonnen van wolfram alpha.

web oneindig punt nul

web 2.0 tools als twitter, flickr, wiki etc kennen jullie inmiddels wel. Dat is niets nieuws. Maar toch e-mailt iedereen nog gewoon. E-mail is uitgevonden in het jaar nul. Het internet bestond nog niet. Laat staan web 2,0. Hoe zou het er uit zien als e-mail nu werd uitgevonden.

http://wave.google.com doet een poging. En een heel indrukwekkende poging moet ik zeggen.

Als je http://bit.ly/zFCH2 nog niet hebt bekeken, moet je het nu gaan doen. Dit wordt de toekomst.

Je kunt berichten sturen naar bekenden, gezamenlijk werken aan documenten, foto's delen door ze te slepen, blogs bijwerken. En het meest bijzondere is het gebeurt allemaal real time. Je ziet direct wat een ander doet. Niet langer hoef je te wachten tot 'wichor is typing a message' verdwijnt en zijn bericht in je scherm verschijnt. De tekst wordt letter voor letter opgebouwd.

Dit is geen web 2.0 meer, maar web oneindig.0

nu moeten ze nog een manier vinden om het oneindig tekentje gemakkelijk in te voegen ;-)

Twitter van de wijs

#fixreplies is het nieuwste trending topic op twitter vandaag is . Wat houdt het in?

Twitter heeft gemeend zijn gebruikers een gunst te doen door berichten die met een @ zijn gestuurd naar mensen die je niet volgt niet langer in je timeline te tonen. Tot enkele dagen geleden kon je zelf nog kiezen of je deze berichten wilde zien.

Waarom is dit nu juist zo fijn? Je ziet mensen die je kent reageren op mensen die je nog niet kent. Hierdoor wordt je aandacht getrokken en leer je deze mensen een beetje kennen. Je bekijkt hun timeline en besluit ze zelf ook te volgen.

Het merendeel van de twitteraars is het er niet mee eens en roept twitter op deze achteruitgang weer ongedaan te maken. Workarounds zijn al gevonden door bij een @ reply tekens voor het @ teken te plaatsen. Twitter luistert al naar de feedback en zoekt naar een oplossen. Volgens mij is er maar een oplossing: terugdraaien.

To tweet or not to tweet

Het verschil tussen al dan niet twitteren op een congres.

Deze week heb ik een aantal bijeenkomsten bezocht. Zowel in aantal kleinere bijeenkomsten als een groot congres. Omdat ik sinds kort een internet abonnement op mijn mobiel heb dacht ik deze bijeenkomsten meteen maar te twitteren.

Helaas, ging het dinsdag al mis. In het voorstelrondje op de WEB&Z bijeenkomst in Nijmegen gaf ik aan dat ik fervent web 2.0 gebruiker ben en ik daarom af en toe wat zou twitteren en foto's uploaden. Een van de aanwezigen verzette zich daartegen, en gaf aan dat ik dat maar achteraf moest doen. Ik was verbaasd (ook omdat ik op dat moment nog niet wist dat zij een van de sprekers was).

Ik heb het later tijdens de lunch met haar besproken en zij gaf aan dat ze het onbeleefd vond wanneer iemand tijdens een praatje met iets heel anders bezig is, waarbij de spreker niet kan zien of iemand e-mail leest op zijn laptop of wel met gerelateerde onderwerpen bezig is. Dat haar wereld iets anders was dan de mijn bleek wel uit haar opmerking 'je mag wel tutoieren hoor' terwijl ik dat al lang deed.

Later die dag had ik het er over met mijn vriendin. Zij kon zich dat goed voorstellen en vroeg mij wat het voordeel van twitter tijdens een congres was. Ik moest wel even nadenken (ook omdat ik op een groot congres nog nooit getwitterd had), maar kwam op de volgende pre's:

Normaal zit iedereen voor zichzelf aantekeningen te maken en eventueel foto's te schieten en werkt dit eventueel thuis nog uit op de computer. Deze aantekeningen worden niet gedeeld met de andere bezoekers of de buitenwereld. Wanneer meerdere mensen twitteren worden de aantekeningen meteen elektronisch gemaakt, en zijn ze later voor iedereen gemakkelijk op te zoeken door middel van de hashtag (vandaar ook bij deze blog de tag van donderdag ugul09).

Donderdag bij Ugame-Ulearn kon ik het wel in de praktijk brengen. Er waren veel tweeps aanwezig en via mijn mobieltje kreeg ik veel berichten binnen. We hebben zelfs een tweetmeet gehouden. Nu de gezamenlijke aantekeningen nog maar eens doornemen.

Maar de leukste toepassing van twitter op #ugul09 was toch wel mijn tweet: 'er zit een tweep voor me waarvan de kraag van zijn jasje dubbel zit. doe het eens even goed'. Een half minuutje later zag ik inderdaad pavl's handen naar zijn kraag gaan en hij keek achterom.

De boer op

Ben net terug van de boer. Een collega van de MB en ik waren vanochtend extra vroeg opgestaan om om 7:55 een presentatie te geven op een afdeling van het Erasmus MC. We verwachtten zo'n 20 man, maar er zaten bijna 50 artsen (al dan niet in opleiding).

Erg enthousiaste club die zelf ook met veel inbreng kwam. In korte tijd (we hadden 20 minuten) lekker kunnen triggeren in een live demo. Vooral over mijn snel in elkaar gezette netvibes pagina waren ze erg te spreken. Binnenkort gaan we met ze om tafel om een portal op te zetten met voor iedere subsector een eigen tabblad.

Zomertijd of altijd?

Iedereen is van slag door de invoering van de zomertijd hoor ik op mijn werk, op twitter, en in de trein. Ik zelf heb nooit last van tijdverschuivingen. Laatst ook op een intercontinentale vlucht met 7 uur tijdsverschil geen enkele problemen.

Waarom zou het niet altijd zomertijd laten. Een uurtje later donker is toch ook in de winter leuk. En dat de zon om 12:00 uur op zijn hoogst zou staan hebben we begin 20e eeuw losgelaten door de komst van de spoorwegen (wel rijkelijk laat moet ik zeggen, er reden al zo'n 70 jaar treinen door ons land).

Maar ik zocht eerst even op internet. Het was al gedaan.

Kenniskaarten centraal vullen

Een database van kenniskaarten moet 70% gevuld zijn voor hij openbaar wordt. Maar hoe krijg je hem gevuld, dat is de vraag. Boyd Hendriks gaf op de BMI kennismanagementdag daarvoor geen aanwijzingen. Je kunt mensen niet dwingen iets in te voeren in een systeem dat ze nog niet gebruiken. Ze zien daarvan niet de voordelen, en worden niet getriggerd. Ik doe een voorzet voor een aantal manieren waarop je een kennisbank van tevoren kunt vullen.

1. Gebruik aandachtsgebieden uit je attendering
Kennis is ongeveer gelijk aan aandachtsgebieden. Ga, als je dat nog niet doet, eindgebruikers attenderen. Gebruik daar het liefst aandachtsgebieden voor uit een taxonomie die jij zelf hebt aangemaakt (of aangeschaft). De onderwerpen die ze daarin selecteren komen overeen met de kennis die ze nu bezitten, ze willen die kennis immers vergroten.

2. Gebruik inhoudelijke gegevens uit eigen publicaties
Iedere zichzelf respecterende organisatie houdt een overzicht bij van publicaties die door de organisatie zijn geschreven. Download deze gegevens uit een Database waarin trefwoorden zijn toegekend. Koppel vervolgens de trefwoorden van de publicaties aan de interne auteurs die de betreffende publicatie hebben geschreven.

3. Gebruik trefwoorden uit incidentele zoekacties
Iedere keer dat een gebruiker bij jou komt om een zoekactie uit te laten voeren is de gelegenheid om de gebruiker te vragen of je deze gegevens mag gebruiken voor de kennisbank.

4. Gebruik trefwoorden per afdeling
Een minder fraaie variant is het invoeren van trefwoorden per afdeling voor individuele medewerkers van die afdeling. De kennisverdeling is dan veel groffer, mensen krijgen minder specifieke trefwoorden toebedeeld, maar wellicht zullen ze het systeem gaan verbeteren.

Over muggen en olifanten

Gisteren repetitie met mijn vocal group De Biltstars. We zitten vlak voor de opnames van onze CD 'lekker kruimig'. Om in het juiste tempo te blijven gebruikten we een metronoom. De aanduiding boven 'Dancing Queen' (van abba, in deze uitvoering) was 116 BPM (Beats Per Minute). Dat vonden we te snel. 108 geprobeerd, nog steeds te snel... 100 te langzaam... 104, was weer te langzaam. Uiteindelijk wilden we hem op 106 zetten, maar dat kon alleen door het schuifje precies tussen de 104 en 108 in te positioneren. Dat was het enige zingbare tempo. Dan is het niet gek wanneer we bij een optreden zonder metronoom de maat bepalen we voor ons gevoel veel te snel of te langzaam zingen.

How's it hangin'?

Ben in een 'gevecht' verwikkeld met een collega. Ik weet alleen niet met wie. Het speelt zich af op het toilet.

Ik vind dat een toiletrol met het papier van de muur af moet hangen. Je kunt dan zonder iets aan te raken een aantal vellen afscheuren. Een onbekende collega hangt de rol echter steeds weer met het vel naar de muur. Zodat ik hem iedere beurt weer moet omdraaien.

Ik kan me een uitzending van Wie Weet Waar Willem Wever Woont herinneren waarin ze ook naar het antwoord op deze kwestie op zoek gingen. Ze kwamen er niet uit. Hier staat wel een voorzetje. Hoe hangt het bij jullie?

A-Z lijst een anachronisme?

Bij de klankbordgroep van de bibliotheek presenteerde ik de veranderingen in de search journal database. Wat we dachten te kunnen verwijderen was de browse A-Z lijst. In mijn opinie is een A-Z lijst een anachronisme. Tegenwoordig zijn er zoveel mogelijkheden om de full text van een tijdschrift op te roepen. Een link resolver is natuurlijk onmisbaar (vreemd genoeg is die hier nog nooit uitgerold, maar daarin ga ik vanmiddag een begin maken verandering te brengen), maar een goede zoekmachine op je tijdschriftencatalogus zou het werk toch moeten doen.

Niet volgens een lid van onze klankbordgroep. Een van de jongere leden gaf aan vaak de A-Z lijst te controleren als hij een tijdschrift niet kon vinden via de zoekmachine. Hij wilde zeker weten dat we het niet in huis hadden. Sommige mensen kunnen echt volhoudend zijn. Je zou verwachten dat iemand snel afgehaakt en een aanvraagformulier indient voor een kopie. Nu weet ik in ieder geval dat het nuttig is de link resolver op te zetten.

Vergelijkend warenonderzoek digicmb en wowter

Deze week was voor mij de week van de web 2.0 cursussen. Donderdag zat ik bij Guus van den Brekel (alias digiCMB) voor de workshop web 2.0 voor medische bibliotheken, vrijdag volgde ik de masterclass web 2.0 van de GO door Wouter Gerritsma (alias wowter). Een leuke gelegenheid vonden beide cursusleiders en ikzelf om hen te vergelijken.

DigiCMB leerde ons werken met netvibes en maakte met ons een toolbar aan. Wowter behandelde in dezelfde tijd blogs, wiki’s, flickr, librarything, delicious en igoogle. Beide cursussen vullen elkaar dus qua onderwerpen mooi aan. Opvallend is dat wowter door per onderdeel minder tijd te gebruiken meer onderwerpen in dezelfde tijd wist te stoppen. De vraag is dan of je met minder tijd per onderwerp ook minder opsteekt. Mijn ervaring met web 2.0 toepassingen is dat je het eigenlijk gewoon moet doen. Een korte kennismaking en een uitleg van de mogelijkheden wat je ermee kunt doen volstaat denk ik al snel. Het je eigen maken en het verder ontdekken van zo'n tool kost toch meer tijd dan in een cursusdag past.

Leuk was het gebruik van de interactie tijdens de cursus van wowter door cursisten meteen de mogelijkheid te geven op elkaars blog te reageren (al was ik volgens mij de enige die dat ook deed). Eigenlijk vormden we daarmee in principe dus al een cursus 2.0.

Een belangrijk verschil was de zaalopstelling. Vrijdag zaten we in klassieke klassikale opstelling, allemaal achter elkaar met ons gezicht richting het 'schoolbord'. Donderdag daarentegen waren we in een U-vorm gesitueerd waarbij we met de rug naar het midden zaten. Naast gemak voor de cursusleider die vanuit het midden gemakkelijk de vorderingen in de gaten kon houden bevordert het ook meteen waar web 2.0 voor staat, communicatie en samenwerken.

BMI kennis management dag

Vandaag was de BMI kennismanagementdag in Zon en Schild in Amersfoort. Een psychiatrische inrichting. Wel handig omdat je in de bus precies weet wanneer je er uit moet. De meneer naast mij die nogal druk in zichzelf aan het praten was drukte wel op tijd op het stopknopje.

Verhaal van Boyd Hendriks over Kennismanagement was wel interessant. Veel was wel bekend, maar dat mag je ook wel verwachten, als je al zovaak naar zo'n bijeenkomst bent geweest.

Wel een leuk idee opgedaan voor mijn dagelijks werk. Kenniskaarten moeten worden gevuld voordat ze gebruikt gaan worden, anders vindt de gebruiker niets, en zal het een wisse dood sterven. Maar hoe vul je een database die nog niet gebruikt wordt.

De meeste organisaties houden wel een lijst met publicaties van eigen medewerkers bij. Kunnen we hieruit niet de auteurs koppelen aan de trefwoorden van de door hen geschreven publicaties? Hebben we een mooie match tussen medewerkers en onderwerpen waarmee ze bezig zijn. Ik zal dat eens gaan uitwerken.

Erasmus MC 2.0

Op mijn nieuwe werk ga ik met vooral bezighouden met web 2.0 zaken. De collega's hier zijn daarin niet zo thuis, vandaar dat ze mij hebben aangetrokken.

Wat gaan we hier doen met web 2.0? Als eerste lijkt het me goed informatieportalen op te zetten. Netvibes is een prima tool daarvoor. Op die plek kunnen we dan weer allerlei andere web 2.0 toepassingen gebruiken (RSS, Twitter, del.icio.us etc). Je moet namelijk wel zorgen dat de mensen iets te zoeken hebben op je platform. Als je ze inhoud biedt gaan ze de interactie ook wel waarderen en gebruiken.